Over een heerlijke avond en waarom ik zoveel van polyamorie/ENM en BDSM hou
Vorige week zaterdag vierden we mijn verjaardag. Mijn man zit recent in een nieuwe relatie en spendeerde de afgelopen weken veel tijd met haar. Zaterdag wilden ze ook graag afspreken op de KRR-beurs, wat ik wel kon snappen, maar ik wilde ook wat tijd met hem doorbrengen, te meer omdat dat de volgende dagen door omstandigheden weer niet zou kunnen. Afspraak was dus dat we eerst samen op date zouden gaan en pas in de late namiddag naar KRR zouden vertrekken.
de namiddag
Rond de middag dropten we onze dochter bij haar meter en renden we samen naar een spellenwinkel, waar we een demo speelden van een nieuw spel. Intussen aten we een lekkere croque en hadden we veel plezier. Rond 16.30 reden we door naar Aarschot, wat ons ook de gelegenheid gaf om in de auto nog een uurtje bij te babbelen.
Op KRR had ik afgesproken met een gemeenschappelijke vriendin, die we dan ook direct aan de inkom zagen. Uiteraard zeiden we ook even dag aan het lief van mijn man (die op haar beurt ook een vriendin mee had)
Waar ik zo van hou in onze dynamieken is de fijne, ongedwongen sfeer. We liepen eventjes met ons 4 over de beurs, waarna mijn man en zijn lief even afsplitsten om wat materialen te bekijken en te testen. De vriendin waarmee ik verder rond liep, bleef ook af en toe staan om babbeltjes te doen met mensen die ze kende, waarbij ik dan in mijn eentje verder liep (en ook af en toe een babbeltje deed) Op een gegeven moment had ik toch even behoefte om iets te delen met mijn man, dus heb ik hem en zijn vriendin vervoegd. Maar even later gaf ze ons ook wat ruimte onder ons twee en ging ze babbelen met een vriendin. We liepen een kleine 1,5u over de beurs, maar wisselden een aantal keer van gezelschap en dat vind ik echt heel fijn. Zijn lief en ik kennen elkaar nog niet zo goed, maar er is wel wederzijds respect en we proberen rekening te houden met elkaar. Ik weet dat zij bewust zorgde dat ik enkele momenten alleen had met mijn man, net zoals ik ervoor zorgde dat zij een tijdje onder hun twee konden zijn. Maar net zo goed liepen we even samen over de beurs en ook dat was helemaal niet raar of gespannen (iets wat veel monogame mensen toch vaak denken)
de avond
Rond 19u vertrokken we met zijn 5 (mijn man en zijn harem
) te voet naar een restaurant op de markt waar we gereserveerd hadden. Ook de wandeling was heel dynamisch, waarbij we met 5 vertrokken, maar ik onderweg even de tijd nam om apart bij te babbelen met onze gemeenschappelijke vriendin. Intussen leerde mijn man de vriendin van zijn lief beter kennen (speelcontact, geen partnerpartner)
In het restaurant toegekomen bleek het tot onze verwondering niet zo heel druk te zijn. We kregen een tafel voor 6 en het installeren ging ook heel vlot. Het was snel beslist dat mijn man in het midden zou zitten, met zijn vriendin naast hem en ik tegenover hem. Hoewel de dames elkaar onderling niet kenden, was het gesprek al vlot gaande voordat we goed en wel zaten. We hadden het over een aantal heel basic dingen (gerechten op de kaart, kinderen, daten), maar ook over wat zwaardere dingen zoals het recht van gehandicapten en ouderen op affectie en eventueel betaalde intimiteit. Af en toe waren er natuurlijk wat steken en grapjes, voornamelijk naar mijn man, die het uiteraard moest ontgelden zo op restaurant met vier vrouwen.
de namiddag
Rond de middag dropten we onze dochter bij haar meter en renden we samen naar een spellenwinkel, waar we een demo speelden van een nieuw spel. Intussen aten we een lekkere croque en hadden we veel plezier. Rond 16.30 reden we door naar Aarschot, wat ons ook de gelegenheid gaf om in de auto nog een uurtje bij te babbelen.
Op KRR had ik afgesproken met een gemeenschappelijke vriendin, die we dan ook direct aan de inkom zagen. Uiteraard zeiden we ook even dag aan het lief van mijn man (die op haar beurt ook een vriendin mee had)
Waar ik zo van hou in onze dynamieken is de fijne, ongedwongen sfeer. We liepen eventjes met ons 4 over de beurs, waarna mijn man en zijn lief even afsplitsten om wat materialen te bekijken en te testen. De vriendin waarmee ik verder rond liep, bleef ook af en toe staan om babbeltjes te doen met mensen die ze kende, waarbij ik dan in mijn eentje verder liep (en ook af en toe een babbeltje deed) Op een gegeven moment had ik toch even behoefte om iets te delen met mijn man, dus heb ik hem en zijn vriendin vervoegd. Maar even later gaf ze ons ook wat ruimte onder ons twee en ging ze babbelen met een vriendin. We liepen een kleine 1,5u over de beurs, maar wisselden een aantal keer van gezelschap en dat vind ik echt heel fijn. Zijn lief en ik kennen elkaar nog niet zo goed, maar er is wel wederzijds respect en we proberen rekening te houden met elkaar. Ik weet dat zij bewust zorgde dat ik enkele momenten alleen had met mijn man, net zoals ik ervoor zorgde dat zij een tijdje onder hun twee konden zijn. Maar net zo goed liepen we even samen over de beurs en ook dat was helemaal niet raar of gespannen (iets wat veel monogame mensen toch vaak denken)
de avond
Rond 19u vertrokken we met zijn 5 (mijn man en zijn harem
) te voet naar een restaurant op de markt waar we gereserveerd hadden. Ook de wandeling was heel dynamisch, waarbij we met 5 vertrokken, maar ik onderweg even de tijd nam om apart bij te babbelen met onze gemeenschappelijke vriendin. Intussen leerde mijn man de vriendin van zijn lief beter kennen (speelcontact, geen partnerpartner)In het restaurant toegekomen bleek het tot onze verwondering niet zo heel druk te zijn. We kregen een tafel voor 6 en het installeren ging ook heel vlot. Het was snel beslist dat mijn man in het midden zou zitten, met zijn vriendin naast hem en ik tegenover hem. Hoewel de dames elkaar onderling niet kenden, was het gesprek al vlot gaande voordat we goed en wel zaten. We hadden het over een aantal heel basic dingen (gerechten op de kaart, kinderen, daten), maar ook over wat zwaardere dingen zoals het recht van gehandicapten en ouderen op affectie en eventueel betaalde intimiteit. Af en toe waren er natuurlijk wat steken en grapjes, voornamelijk naar mijn man, die het uiteraard moest ontgelden zo op restaurant met vier vrouwen.
Aangezien we nog terug wilden naar KRR voor de munch en vooral de rope jam, bleven we niet te lang nababbelen en gingen we rond 20.30u terug naar KRR. Zoals verwacht was het er niet heel druk en werd er ook niet echt geknoopt. We hebben allemaal wat moeite met de ongezelligheid van de zaal/het podium en ook de temperatuur is er niet ontspannend, hoewel het toch een warme dag was. De vriendin van mijn man is nogal ondernemend, dus die vond al snel een aparte, kleinere ruimte waar er een paar mogelijke ankerpunten waren, waar het ietsje minder fris was en ook veel minder lawaai. Na kort overleg met Marc en Ron kregen we toestemming om ons daar te installeren. Enkele vriendinnen van mijn man zijn lief kwamen ook mee en zo zaten we met een klein groepje algauw in een redelijk gezellige sfeer (na ja, de sfeer was prima, de omgeving was minder)
Mensen die bij ons al eens een workshop volgden, weten wellicht dat ik een spierziekte heb en daardoor weinig kan op bondagevlak. Op zich vind ik shibari wel leuk, maar als iemand nog maar naar mijn bovenarmen kijkt, doet het al pijn. De afgelopen 6-7 jaar waren helaas echt niet goed, waardoor we samen weinig deden op vlak van touwen (buiten iets functioneel zoals me aan mijn polsen en enkels vast leggen aan een bed) Het afgelopen jaar liep ik nog maar eens een rijtje specialisten af, probeerde ik nog maar eens een aantal alternatieve dingen én nam ik veel rust. De laatste maand voelde ik me beter/minder slecht dan in heel lange tijd, dus had ik thuis al aangegeven bij mijn man dat ik misschien nog wel eens iets zou willen proberen. Mijn man en zijn vriendin zijn allebei switch, maar waren er heel snel over uit dat zij hem zou bonderen. Logischerwijs was dat dan eerst, zodanig dat mijn man nadien nog voldoende tijd zou hebben om wat bij te komen, want het plan was dat hij naar huis zou rijden. Zo gezegd, zo gedaan. De sfeer in de ruimte was heel sereen en ik voelde me voor het eerst in lange tijd nog eens ontspannen in een sociale situatie. Thuis lukt dat redelijk, maar in de buitenwereld is dat een stuk moeilijker voor mij. (sinds 1.5j ook de diagnoses ASS/ADHD)
Ik heb een tijdje zitten kijken naar de twee koppels die aan het bonderen waren, maar toen ik zwepen hoorde in de grote zaal, kon ik daar natuurlijk niet aan weerstaan 😁 Heel veel was er daar echter niet te zien. Er was voornamelijk fel licht en veel lawaai, dus ik was ook weer snel terug in ons coconnetje 😊
Niet veel later eindigde de sessie van mijn man en bleef hij nog even op het dekentje knuffelen met haar. Na een tijdje wenkte ze me om erbij te komen, maar ik vond dat hun momentje en wilde niet tussenkomen in hun dynamiek, dus bleef ik rustig op mijn plaatsje zitten. Even later kwamen ze naar mij, want hij wilde toch ook nog eventjes bij mij zitten en knuffelen. Toevallig kwam onze gemeenschappelijke vriendin (die nog niet zo lang bezig is met bdsm en af en toe wel eens speelt met mijn man om dingen uit te testen of bij te leren) ook net kijken. Ze kwam heel even mee knuffelen. Zo een mooi, sereen moment 💖
Mijn man zijn lief knoopte intussen lustig verder met de vriendin waarmee ze op de beurs was (jaja, ze heeft écht iets met touwen) Ze hielden de sessie vrij kort, want mijn man en ik wilden ook nog even wat dingen proberen en zouden gebruik maken van de deken en de materialen die er reeds lagen. Ik voelde me super ontspannen en vredig en omdat ik me de laatste weken iets beter voelde, liet ik al na een paar minuten weten aan mijn man dat ik misschien toch nog wel eens een suspension wilde proberen. Mijn man zijn lief kwam erbij en ze bedachten een manier om mijn armen vrij te laten (loopt altijd mis daarop, omdat de touwen al pijn doen voor ze er deftig rond zitten). Ze zouden knopen rond mijn borst en mijn benen. Het eerste deel liep vrij goed, want ze slaagden erin om iets te vinden dat niet onmiddellijk veel pijn deed. Jammer genoeg liep het bij het effectief takelen toch weer fout. Eerst had ik veel pijn aan mijn been, maar na wat aanpassingen voelde dat wel weer dragelijk. Alleen kwam er daardoor meer druk op de (reeds overgevoelige) zone rond mijn middenrif en dat bleek niet houdbaar. Mijn man bleef me ondersteunen, om de druk zo klein mogelijk te houden; maar helaas... Ik werd ook misselijk van de pijn, dus tot mijn grote spijt stond ik weer direct op de grond. Omdat ik sowieso een groooooooooote fan ben van floggers, beslisten we om me gewoon te laten staan, zodat ik toch nog wat licht achterover kon hangen en zo wat te spelen met floggers. Al snel ebde de pijn in mijn middenrif weg en waren we verwikkeld in een heerlijk momentje. Niet veel later kwamen toen de spelbrekers van de crew vragen om af te ronden, hoewel het nog niet eens half 1 was en de rope jam normaal tot 1u zou duren. We kwamen tot de conclusie dat iedereen in de grote zaal al weg was.🙈
Met zijn allen ruimden we dan snel op en zetten we alles weer op hun oorspronkelijke plaats.
Ik heb een tijdje zitten kijken naar de twee koppels die aan het bonderen waren, maar toen ik zwepen hoorde in de grote zaal, kon ik daar natuurlijk niet aan weerstaan 😁 Heel veel was er daar echter niet te zien. Er was voornamelijk fel licht en veel lawaai, dus ik was ook weer snel terug in ons coconnetje 😊
Niet veel later eindigde de sessie van mijn man en bleef hij nog even op het dekentje knuffelen met haar. Na een tijdje wenkte ze me om erbij te komen, maar ik vond dat hun momentje en wilde niet tussenkomen in hun dynamiek, dus bleef ik rustig op mijn plaatsje zitten. Even later kwamen ze naar mij, want hij wilde toch ook nog eventjes bij mij zitten en knuffelen. Toevallig kwam onze gemeenschappelijke vriendin (die nog niet zo lang bezig is met bdsm en af en toe wel eens speelt met mijn man om dingen uit te testen of bij te leren) ook net kijken. Ze kwam heel even mee knuffelen. Zo een mooi, sereen moment 💖
Mijn man zijn lief knoopte intussen lustig verder met de vriendin waarmee ze op de beurs was (jaja, ze heeft écht iets met touwen) Ze hielden de sessie vrij kort, want mijn man en ik wilden ook nog even wat dingen proberen en zouden gebruik maken van de deken en de materialen die er reeds lagen. Ik voelde me super ontspannen en vredig en omdat ik me de laatste weken iets beter voelde, liet ik al na een paar minuten weten aan mijn man dat ik misschien toch nog wel eens een suspension wilde proberen. Mijn man zijn lief kwam erbij en ze bedachten een manier om mijn armen vrij te laten (loopt altijd mis daarop, omdat de touwen al pijn doen voor ze er deftig rond zitten). Ze zouden knopen rond mijn borst en mijn benen. Het eerste deel liep vrij goed, want ze slaagden erin om iets te vinden dat niet onmiddellijk veel pijn deed. Jammer genoeg liep het bij het effectief takelen toch weer fout. Eerst had ik veel pijn aan mijn been, maar na wat aanpassingen voelde dat wel weer dragelijk. Alleen kwam er daardoor meer druk op de (reeds overgevoelige) zone rond mijn middenrif en dat bleek niet houdbaar. Mijn man bleef me ondersteunen, om de druk zo klein mogelijk te houden; maar helaas... Ik werd ook misselijk van de pijn, dus tot mijn grote spijt stond ik weer direct op de grond. Omdat ik sowieso een groooooooooote fan ben van floggers, beslisten we om me gewoon te laten staan, zodat ik toch nog wat licht achterover kon hangen en zo wat te spelen met floggers. Al snel ebde de pijn in mijn middenrif weg en waren we verwikkeld in een heerlijk momentje. Niet veel later kwamen toen de spelbrekers van de crew vragen om af te ronden, hoewel het nog niet eens half 1 was en de rope jam normaal tot 1u zou duren. We kwamen tot de conclusie dat iedereen in de grote zaal al weg was.🙈
Met zijn allen ruimden we dan snel op en zetten we alles weer op hun oorspronkelijke plaats.
De dag nadien nog volop genoten van mijn verjaardagsuitje. Wat ik zo magisch vind aan dit soort momenten is de manier waarop alles zo organisch en liefdevol gebeurt. Zonder veel afspraken, strikte 'schema's", discussies etc. Gewoon vanuit respect, liefde en aanvoelen/weten wat de nood van de ander is en tegelijk ook op een rustige manier je eigen grenzen en noden aangeven.
Ik wens het iedereen toe
Ik wens het iedereen toe
Reacties
Een reactie posten